Os animais teñen emocións, pero non sentimentos

 

Os animais teñen emocións, pero non sentimentos

 
A miúdo dótase aos animais de sentimentos, similares aos humanos. Os expertos no tema, con todo, admiten que os animais experimentan emocións, pero non sentimentos. Polo menos, non no sentido que as persoas outorgámoslles. Segundo un artigo publicado polo diario italiano Il Correr della Sera, durante un seminario organizado recientemente en Washington, Estados Unidos, pola Asociación Smithsoniana, distintos especialistas debateron en torno da cuestión.

"Podo non probar que outro ser humano experimenta un sentimento de tristeza ou felicidade -dixo Marc Bekoff, biólogo da universidade norteamericana de Colorado-. Pero podo deducir como se sente a partir da súa linguaxe corporal e a expresión do seu rostro". O mesmo, na súa interpretación, vale para os coyotes e os raposos, cuxo comportamento estuda Bekoff. Para Danilo Mainardi, etólogo italiano, só sería posible falar de sentimentos entre aves e mamíferos. Di que os organismos superiores non funcionan sen base emotiva. Pero acepta que non é fácil de demostrar, porque os animais non son conscientes. "Aínda que non por indemostrable, podamos dicir que non ocorre", afirma.

Unha das cuestións máis discutidas é que o comportamento animal excedería as instrucións que cada especie ten inscriptas nos seus xenes. "Poden incorporar condutas -agrega Mainardi- por experiencia directa ou transmitida a través doutros individuos da súa especie por vía cultural."

Conduta e cultura

Especialistas arxentinos sumáronse á discusión. "Os animais teñen emocións, non sentimentos -di Rubén Menztel, médico veterinario e membro directivo da Asociación Latinoamericana de Zoopsiquiatría-. Os sentimentos son resultado da autoconciencia do eu, que só ocorre entre os humanos. Con todo, si experimentan unha cantidade de emocións que tamén temos nós: medo, agresión, ira, defensa, dor. No can e o gato a maioría da súa repertorio comportamental é apreso, por reaccionan de xeito elaborado."

Mentzel explica que é un erro pensar que senten celos, amor ou odio: estes son sentimentos humanos. "Si un can xógase a vida polo seu dono di o veterinario non o fai por amor, no sentido humano da palabra, senón por defensa, que é unha emoción, non un sentimento."

O biólogo arxentino Alex Kacelnik, profesor de Ecología do Comportamento do Departamento de Zoología da Universidade de Oxford, Inglaterra, puntualiza que as persoas humanizamos o comportamento doutras especies. "Ao observar paxaros -di- vemos que ao oír o pedido de comida das cativas, o pai e a nai apúranse por entrar ao niño a alimentalos. Observamos o comportamento, pero non a angustia: a idea de que iso lles produce angustia é unha interpretación nosa..."

Hipótese por demostrar

"Que os delfines teñen sentimentos é só unha hipótese -di Hugo Castello, do Museo de Ciencias Naturais Bernardino Rivadavia-. É verdade que estes cetáceos, de acordo co seu peso corporal, son os que teñen maior volume, tamaño e circunvoluciones a nivel cerebral. Pero non hai que extrapolar cultura con sensacións. Si non, todo é antropomórfico. Hai transmisión de cultura, pero sempre baseada nun compoñente xenético."

O licenciado Luís Jácome, xefe de biología do zoológico de Bos Aires, afirma que "nos últimos anos hai esforzos por demostrar que os animais pensan, senten...que son o máis humanos posible. Isto parece destinado a demostrar que vale a pena conservalos. É un erro. Os animais teñen dereito a vivir por dereito propio. Animais moi simples resolven de forma moi efectiva o que é estar vivos. E, en cambio, a complejidad humana levounos a un desastre planetario do cal só agora parecemos tomar conciencia". 

Comentarios

Entradas populares de este blog

O home comparado co animal

Pensan os animais?